Milica i Anka Ninković su bile feministkinje i aktivne zagovornice socijalističkih ideja.
Obrazovanje su započele u rodnom Novom Sadu, a nastavile u Cirihu gde su studirale pedagogiju u drugoj polovini 19. veka. Pored Milice i Anke u Cirihu su studirale i Draga Ljočić i Mileva Marić. Cirih je u tom periodu bio mesto u koje su dolazili izgnani Ruski socijalisti/kinje i anarhisti/kinje, i tamo se sestre Ninković preko ruskih studentkinja upoznaju sa idejama socijalizma i feminizma, što će presudno uticati na oblikovanje njihovih političkih stavova i putanja. Jedan od osnovnih zahteva socijalističkog pokreta bila je emancipacija žena i rodna ravnopravnost, za šta će se sestre Ninković vatreno zalagati po dolasku u Kneževinu Srbiju.
1874. godine Ninkovićeve se nastanjuju u Kragujevcu, gde su planirale da otvore višu devojačku školu koja bi se temeljila na modernim pedagoškim metodama. Patrijarhalna i zaostala sredina nikada nije dozvolila da škola bude otvorena, isključivo zbog političke i feminističke orijentacije sestara Ninković, zbog čega im Kneževina Srbija preti proterivanjem iz zemlje. Ovo su izbegle udajom.
Sestre Ninković su bile prijateljice sa Svetozarom Markovićem, začetnikom socijalističkog pokreta u Srbiji, čiji je rad imao veliki uticaj na Anku i Milicu. Pored Markovićevog dela sestre Ninković su svoje ideološko usmerenje temeljile i na feminističkim idejama Drage Dejanović, koja se istorijski uzima za prvu srpsku feministkinju.
Milica Ninković je takođe bila jedna od osnivačica prve feminističke organizacije u Novom Sadu 1880. godine. Bavila se i prevođenjem, i između ostalog je prevela delo Viktora Igoa „Istorija jednog zločina“, a sa srpskog na ruski „Srbija na istoku“ Svetozara Markovića. Zajedno sa sestrom je za list „Ujedinjenje“ priredila feljton o društvenom reformatoru Robertu Ovenu, pod nazivom „Robert Oven i njegovi pokušaji društvenih reformi“.
Milica and Anka Ninković were feminists and one of the first socialists in our region.
They started their education in Novi Sad, then continued it in Zurich, Switzerland, where they studied pedagogy in the second half of the 19th century. At that time, Zurich was a place where exiled Russian socialist and anarchists were gathering. These sisters learn a lot about socialism and feminism from them. That radically form them and their view on the world.
In 1874 Ninković sisters came back to Serbia and they started living in Kragujevac, where they were planning to open the high school for women where education methods would have been based on the modern pedagogy. Since their political and feminist ideas were too modern for the local society of that time, school was never open, as the Kingdom of Serbia threaten them with an exile.
Ninković sisters were friends with Svetozar Miletić, who was one of the first socialist in Serbia. Milica Ninković was one of the founders of the first feminist organization in Novi Sad in 1880. She was translating a lot. Among other works she translated from Russian “The History of a Crime” by Victor Hugo as well as the “Serbia in the East” by Svetozar Miletić (Serbian to Russian). Together, Anka and Milica Ninković wrote a feuilleton about Robert Owen for the magazine Unification.